-
Powroty
Dziękuje Wam Wróciłem. Tydzień temu, pod koniec wakacji w Egipcie, wykryto u mnie COVID. Na szczęście przeszedłem go prawie bezobjawowo, ale miszmasz informacyjny, liczba absurdów i brak konkretów sprawił, że do wczoraj wieczorem wszystko stało pod znakiem zapytania – czy wrócę czy nie… ewentualnie jak długo zostanę. No ale jestem. Dużo tej energii wysłaliście! Tak dużo, że aż jestem w szoku Dostawałem wiadomości o 4 nad ranem, smsy, wpisy. Dzisiejszy Odwyk odbyłem na 10 tys. metrów śpiąc w samolocie… dziękuje Wam. Jesteście kochani. A wszystkie przygody opiszę we wpisie już niedługo. Bo to jest nie(zła) historia.
-
Niepojęta jest dla mnie ta sytuacja
W życiu wcale nie jest najgorsza niewiedza. Jeżeli wiesz, że czegoś nie wiesz, to jesteś ostrożny. Najgorsza jest sytuacja, kiedy jesteśmy przekonani o swojej zajebistości, a tak na prawdę, mówiąc delikatnie… nie wiemy nic.Mam taką obserwację, po dzisiaj, że ludzie uwielbiają decydować o rzeczach, o których nie mają bladego pojęcia. I nawet nie chodzi mi o wiedzę naukową, czy światopogląd. Bo możemy mieć inną wizję tego, kiedy zaczyna się człowiek. Mówię tu o empatii. A raczej jej braku. O dole tektonicznym empatii tych, którzy zdecydowali. Totalnym braku zrozumienia matki, ojca, rodziny, całego systemu, który ma przez 9 miesięcy nosić dziecko, które po urodzeniu umrze. 9 miesięcy cierpienia w cierpieniu. Cierpienia…
